TOKYO, Japan — Dahil sa tagumpay ng TV hit na “Shogun,” ang mga dayuhang studio ay gutom sa kalidad ng Japanese na content at ang mga lokal na creator ay nag-aangkop upang matugunan ang pangangailangan.
Ang mga tagahanga ng Japanese manga at anime cartoon ay madalas na pinupuna ang mga dayuhang adaptasyon na hindi tapat sa orihinal na materyal.
Ngunit ang “Shogun,” batay sa nobela noong 1975 ng manunulat ng Australian-British na si James Clavell, ay sinira ang hulma nang ang period drama series—karamihan sa Japanese at pinuri para sa pagiging tunay nito—ay nanalo ng 18 Emmy awards noong Setyembre.
BASAHIN: Isang hindi tiyak na gabay ng Gen Z sa 2024 Japanese Film Festival
Ang iba pang kamakailang mga gawa sa Hapon ay naging mga hit din sa buong mundo.
Ang artikulo ay nagpapatuloy pagkatapos ng patalastas na ito
Ang Franco-US-Japanese na palabas na “Drops of God,” batay sa isang manga na may parehong pangalan, ay nanalo ng pinakamahusay na serye ng drama sa International Emmy Awards noong Nobyembre.
Ang artikulo ay nagpapatuloy pagkatapos ng patalastas na ito
Ang 2023 adaptation ng Netflix ng manga superhit na “One Piece”—na pinagbibidahan ng Mexican actor na si Iñaki Godoy—ay pinuri ng mga manonood at kritiko at magbabalik para sa pangalawang season.
‘Paghahanap ng manga espiritu’
Marami pang adaptasyon ng mga pangunahing manga at anime hit ang nasa mga gawa, kabilang ang mga superhero adventures ng “My Hero Academia” at ang ninja escapades ng “Naruto.”
Si Kaori Ikeda, managing director sa Tiffcom, ang content trade fair na kaakibat ng Tokyo International Film Festival, ay nagsabi, “Malinaw na tumataas ang demand mula sa mga pamilihan sa Kanluran.”
Ngunit ang mga kumpanya ng Hapon ay kulang sa “kaalaman” pagdating sa mga karapatan sa pakikipagnegosasyon, sinabi niya sa Agence France-Presse (AFP).
Kaya inorganisa ng Tiffcom ang Tokyo Story Market, isang puwang upang mapadali ang networking at mga pagpupulong sa pagitan ng mga internasyonal na producer at mga Japanese publisher.
Ang mga dayuhang studio ay nagiging mas mahusay din sa pag-iwas sa ilan sa mga pitfalls ng nakaraan, tulad ng 2017 film version ng manga “Ghost in the Shell” na pinagbibidahan ni Scarlett Johansson.
Inakusahan ng mga kritiko ang pelikula, na ang mga pangunahing aktor maliban kay Takeshi Kitano ay pawang hindi Japanese, ng “whitewashing.”
Katulad nito, ang 2017 supernatural thriller na “Death Note” ay na-pan dahil sa paglihis ng masyadong malayo sa orihinal na manga.
“Ang mga may-akda ng manga ay lubos na iginagalang at ang mga komunidad ng tagahanga ay napaka-maingat,” sabi ni Klaus Zimmermann, producer ng “Mga Patak ng Diyos.”
Ang kanyang adaptasyon ay nagkaroon din ng ilang kalayaan, tulad ng paglalagay ng star sa isang Pranses na artista bilang isa sa mga pangunahing karakter. Ngunit iginiit ni Zimmermann na ito ay binuo sa pakikipagtulungan sa mga may-akda ng orihinal na manga.
“Ito ay tungkol sa paghahanap ng diwa ng manga upang hindi ito masira,” sinabi niya sa AFP.
Pag-unawa sa genre
Si Yuki Takamatsu, isang rights negotiator sa manga publishing house Kodansha, ay nagsabi na ang proseso ng pag-adapt ng “Mga Patak ng Diyos” ay “kamangha-manghang.”
“Lahat ay bukas sa pagharap sa mga hamong iyon nang sama-sama … Sa bawat hakbang, lahat ay nauunawaan kung paano namin ito dapat gawin,” sabi niya.
Ang mga nakaraang kabiguan ay bahagi ng mga publisher na nagpupumilit na ipaalam ang kanilang mga kagustuhan sa mga banyagang producer, na siya namang kulang sa tamang pag-unawa sa manga at anime, sabi ni Takamatsu.
“Noong 15, 20 taon pa lang, karamihan sa mga tanong na natanggap namin mula sa malalaking studio na iyon ay parang, hey, alam ko ang ‘Dragon Ball,’ mayroon ka bang ‘Dragon Ball’ IP?” sinabi niya sa AFP.
“Ngunit sa ngayon, lalo na dahil sa COVID, ang mga producer sa kanilang 30s, 40s, nanonood sila ng anime kasama ang kanilang mga anak sa Netflix o Amazon” at pagkatapos ay makipag-ugnayan, sabi ni Takamatsu.
Ayon kay Masaru Akiyama, punong ehekutibo ng Beaj, nalampasan ng mga Western viewers ang kanilang unang pag-aatubili na panoorin ang Japanese series kasama ang Asian actors.
“Nasanay na sila, wala na silang pakialam. Gusto nilang makita, gusto nilang maramdaman ang mga kuwento.”
Ang “Shogun” ay “isang game changer” para sa Japan, idinagdag niya, at sumasang-ayon si Ikeda.
“Na ang isang samurai story na may ganoong atensyon sa makasaysayang detalye ay maaaring maging mainstream entertainment ay patunay ng potensyal” ng Japanese content, aniya.
