TOKYO — Pinasigla sa bahagi ng tagumpay ng TV hit “Shogun,” ang mga dayuhang studio ay gutom para sa kalidad ng Japanese na nilalaman at ang mga lokal na creator ay umaangkop upang matugunan ang pangangailangan.
Ang mga tagahanga ng Japanese manga at anime cartoon ay madalas na pinupuna ang mga dayuhang adaptasyon na hindi tapat sa orihinal na materyal.
Ngunit ang “Shogun”, batay sa nobela noong 1975 ng manunulat ng Australian-British na si James Clavell, ay sinira ang hulma nang ang period drama series — karamihan sa Japanese at pinuri para sa pagiging tunay nito — ay nanalo ng 18 Emmy awards noong Setyembre.
Ang iba pang kamakailang mga gawa sa Hapon ay naging mga hit din sa buong mundo.
Ang Franco-US-Japanese na palabas na “Drops of God”, batay sa isang manga na may parehong pangalan, ay nanalo ng pinakamahusay na serye ng drama sa International Emmy Awards noong Nobyembre.
Ang artikulo ay nagpapatuloy pagkatapos ng patalastas na ito
Ang 2023 adaptation ng Netflix ng manga superhit na “One Piece” — na pinagbibidahan ng Mexican actor na si Inaki Godoy bilang nangunguna — ay pinuri ng mga manonood at kritiko at magbabalik para sa pangalawang season.
Ang artikulo ay nagpapatuloy pagkatapos ng patalastas na ito
Marami pang adaptasyon ng mga pangunahing manga at anime hit ang nasa mga gawa, kabilang ang mga superhero adventures ng “My Hero Academia” at ang ninja escapades ng “Naruto”.
“Malinaw na tumataas ang demand mula sa mga pamilihan sa Kanluran,” sabi ni Kaori Ikeda, managing director sa TIFFCOM, ang content trade fair na kaakibat ng Tokyo International Film Festival.
Ngunit ang mga kumpanya ng Hapon ay kulang sa “kaalaman” pagdating sa mga bagay tulad ng mga karapatan sa pakikipagnegosasyon, sinabi niya sa AFP.
Kaya’t inorganisa ng TIFFCOM ang Tokyo Story Market, isang puwang upang mapadali ang networking at mga pagpupulong sa pagitan ng mga internasyonal na producer at mga Japanese publisher.
‘Pagpaputi’
Ang mga dayuhang studio ay nagiging mas mahusay din sa pag-iwas sa ilan sa mga pitfalls ng nakaraan, tulad ng 2017 film version ng manga “Ghost in the Shell” na pinagbibidahan ni Scarlett Johansson.
Inakusahan ng mga kritiko ang pelikula, na ang mga pangunahing aktor maliban kay Takeshi Kitano ay pawang hindi Japanese, ng “whitewashing”.
Katulad nito, ang 2017 supernatural thriller na “Death Note” ay na-pan dahil sa paglihis ng masyadong malayo sa orihinal na manga.
“Ang mga may-akda ng Manga ay lubos na iginagalang at ang mga pamayanan ng tagahanga ay lubos na mapagbantay,” sabi ni Klaus Zimmermann, producer ng “Mga Patak ng Diyos”.
Ang kanyang adaptasyon ay tumatagal ng ilang mga kalayaan, tulad ng paglalagay ng star sa isang Pranses na aktor bilang isa sa mga pangunahing karakter, ngunit iginiit ni Zimmermann na ito ay binuo sa pakikipagtulungan sa mga may-akda ng orihinal na manga.
“Ito ay tungkol sa paghahanap ng diwa ng manga upang hindi ito masira,” sinabi niya sa AFP.
Sinabi ni Yuki Takamatsu, isang rights negotiator sa publishing house ng manga Kodansha, na “kamangha-manghang” ang proseso ng pag-adapt ng “Mga Patak ng Diyos”.
“Lahat ay bukas sa pagharap sa mga hamong iyon nang sama-sama… Sa bawat hakbang, lahat ay nauunawaan kung paano namin ito dapat gawin,” sabi niya.
Ang mga nakaraang kabiguan ay bahagi ng mga publisher na nagpupumilit na ipaalam ang kanilang mga kagustuhan sa mga banyagang producer, na siya namang kulang sa tamang pag-unawa sa manga at anime, sabi ni Takamatsu.
“Noong 15, 20 taon pa lang, karamihan sa mga tanong na natanggap namin mula sa malalaking studio na iyon ay parang, hey, alam ko ang ‘Dragon Ball’, mayroon ka bang ‘Dragon Ball’ IP?” Sinabi ni Takamatsu sa AFP.
“Ngunit ngayon, lalo na dahil si Covid, ang mga producer sa kanilang 30s, 40s, nanonood sila ng anime kasama ang kanilang mga anak sa Netflix o Amazon” at pagkatapos ay nakikipag-ugnayan, sabi niya.
Ang Japanese TV ay nagiging global
Ang mga Japanese broadcasters ay naging “mas mahusay at mas mahusay (sa) pagtatanghal at marketing ng kanilang nilalaman” sa ibang bansa, sabi ni Makito Sugiyama, executive director sa Broadcast Program Export Association of Japan (BEAJ).
Kabilang dito ang kanilang pakikilahok sa mga pandaigdigang kaganapan tulad ng MIPCOM sa Cannes, isang taunang trade show para sa industriya ng telebisyon, sabi ni Sugiyama.
Matagal nang nagtagumpay ang mga Japanese broadcasters sa pagbebenta ng mga konsepto ng palabas sa ibang bansa, tulad ng para sa “Mga Pinaka Nakakatawang Home Video ng America”, na kilala sa Britain bilang “You’ve Been Framed”.
Ngayon, ang ilang Japanese drama ay nakakahanap din ng mas malawak na echo sa ibang bansa.
Ang orihinal na drama ng Nippon TV na “Mother” ay naging hit sa bahagi dahil sa Turkish remake nito, at nai-broadcast sa humigit-kumulang 50 bansa.
Nalampasan ng mga Western viewers ang kanilang unang pag-aatubili na manood ng mga serye kasama ang mga artistang Asyano, naniniwala si Masaru Akiyama, punong ehekutibo ng BEAJ.
“Nasanay na sila, wala na silang pakialam. Gusto nilang makita, gusto nilang maramdaman ang mga kuwento.”
Ang “Shogun” ay “isang game changer para sa Japan,” idinagdag niya, at sumang-ayon si Ikeda.
“Na ang isang samurai story na may ganoong atensyon sa makasaysayang detalye ay maaaring maging mainstream entertainment ay patunay ng potensyal” ng Japanese content, aniya.
