Nagkaroon ng mga negatibong reaksyon – karamihan mula sa mga moviegoer ng Mexico – sa mga kritiko na nagsasabing ang pelikula ay nasira ang bagong batayan sa paggalugad ng mga tema ng kasarian, sekswalidad, at karahasan sa Mexico
French Director na si Jacques Audiard’s Emilia Pérez Una nang gumawa ng mga alon sa mga kritiko sa Cannes Film Festival noong Mayo 2024, nang manalo ito ng maraming mga parangal. Nagpapatuloy ito upang makatanggap ng 10 mga nominasyon ng Golden Globe, na nanalo ng apat, kabilang ang pinakamahusay na musikal o komedya.
“Napakaganda nitong makita ang isang pelikula na sinehan,” hinimas ng direktor ng Mexico na si Guillermo del Toro. Ang isa pang Mexican filmmaker na si Issa López, na nag -direksyon Tunay na Detektibo: Night Countrytinawag itong isang “obra maestra,” pagdaragdag na inilalarawan ni Audiard ang mga isyu ng kasarian at karahasan sa Latin America “mas mahusay kaysa sa anumang Mexican na nakaharap sa isyung ito sa oras na ito.”
Ang pelikula ay isang musikal tungkol sa isang Mexican drug lord na nagngangalang Manitas del Monte, na ginampanan ng trans actress na si Karla Sofía Gascón. Nag-upa si Del Monte ng isang abogado upang mapadali ang kanyang pinakahihintay na paglipat ng kasarian. Matapos ang kanyang operasyon, pinatay niya ang kanyang kamatayan sa tulong ng kanyang abogado at ipinadala ang kanyang asawang si Jessi, na ginampanan ni Selena Gómez, at ang kanilang mga anak sa Switzerland. Pagkalipas ng apat na taon, si Manitas – na kilala ngayon bilang Emilia Pérez – ay sumusubok na muling makasama sa kanyang pamilya sa pamamagitan ng pag -post bilang malayong pinsan ni Manitas.
Kaya bakit ito pambobomba sa mga Mexican moviegoer?
Katamtaman na pananaliksik sa isang ‘katamtaman’ na wika
Bilang isang scholar ng kasarian at sekswalidad sa Latin America, pinag -aaralan ko ang representasyon ng LGBTQ+ sa media, lalo na sa Mexico. Kaya’t kagiliw -giliw na sundin ang negatibong reaksyon sa isang pelikula na inaangkin ng mga kritiko na nasira ang bagong batayan sa paggalugad ng mga tema ng kasarian, sekswalidad at karahasan sa Mexico.
Marami sa mga napansin na mga error sa pelikula ay tila napinsala sa sarili.
Inamin ni Audiard na hindi siya gumawa ng maraming pananaliksik sa Mexico bago at sa panahon ng proseso ng paggawa ng pelikula. At kahit na hindi siya nagsasalita ng Espanyol, pinili niyang gumamit ng isang script ng Espanya at pelikula ang pelikula sa Espanyol.
Sinabi ng direktor sa French media outlet na si Konbini na pinili niyang gawin ang pelikula sa Espanyol dahil ito ay isang wika “ng mga katamtamang bansa, pagbuo ng mga bansa, ng mga mahihirap na tao at migrante.”
Hindi nakakagulat, isang maagang pagpuna ng pelikula na nakasentro sa Espanyol nito: gumagamit ito ng ilang mga salitang slang sa Mexico, ngunit sinasalita sila sa mga paraan na hindi likas sa mga katutubong nagsasalita. Pagkatapos ay mayroong labis na katiyakan ng pelikula sa mga clichés na hangganan sa rasismo, marahil pinaka -malubhang kapag ang anak ni Emilia ay kumanta na siya ay amoy ng “Mezcal at Guacamole.”
Siyempre, ang isang artista ay hindi kailangang kabilang sa isang kultura upang ilarawan o galugarin ito sa kanilang trabaho. Ang mga gumagawa ng pelikula tulad ng Sergei Eisenstein at Luis Buñuel ay naging kilalang mga numero sa sinehan ng Mexico sa kabila ng ipinanganak sa Latvia at Spain, ayon sa pagkakabanggit.
Kapag pumipili upang galugarin ang mga sensitibong paksa, gayunpaman, mahalaga na isaalang -alang ang pananaw ng mga inilalarawan, kapwa para sa kawastuhan at bilang isang anyo ng paggalang. Kunin ang Martin Scorsese’s Mga pumatay ng Buwan ng Bulaklak. Ang direktor ay nakipagtulungan sa mga miyembro ng Osage Nation upang mapalawak pa ang katumpakan ng kasaysayan at kultura ng pelikula.
Glossing sa nuance
Emilia Pérez Ang mga sentro sa kung paano ang karahasan ay nagmula sa katiwalian na laganap sa Mexico. Maramihang mga numero ng musikal na tinuligsa ang pagbangga sa pagitan ng mga awtoridad at kriminal.
Ito ay tiyak na totoo. Ngunit sa maraming mga Mexicano, naramdaman tulad ng isang labis na pag -iingat ng isyu.
Nabigo ang pelikula na kilalanin ang pagkakaugnay ng mga kadahilanan sa likod ng karahasan ng bansa, tulad ng hinihiling ng US para sa mga iligal na droga na nagmula sa krisis ng opioid, o ang papel na ginagampanan ng mga baril ng Amerikano sa karahasan ng Mexico.
Ang propesor at mamamahayag na si Oswaldo Zavala, na malawak na nakasulat tungkol sa mga cartel ng Mexico, ay nagtalo na ang pelikula ay nagpapatuloy sa ideya na ang mga bansang Latin American ay sinisisi lamang sa karahasan ng drug trafficking. Bukod dito, ipinaglalaban ni Zavala na ang pananaw na ito ay nagpapatibay sa salaysay na ang hangganan ng US-Mexico ay kailangang militarisado.
Nagtatampok ang musikal ng ilang mga character na lalaki; Ang mga lumilitaw ay palaging marahas, at kabilang dito ang Manitas bago sumailalim sa kanilang paglipat. Ang kalupitan ng Manitas ay kaibahan sa kabaitan ni Emilia: tinutulungan niya ang “Madres Buscadoras,” na kung saan ay ang mga kolektibong Mexico na binubuo ng mga ina na naghahanap ng mga nawawalang mga mahal sa buhay na ipinapalagay na inagaw o pinatay ng organisadong krimen. Ang isa sa mga kolektibong ito, ang Colectivo de Víctimas del 10 de Marzo, ay pinuna ang pelikula para sa paglalarawan ng mga grupo tulad ng mga ito bilang mga tatanggap ng pera mula sa organisadong krimen at mga benepisyaryo ng mga marangyang galas na dinaluhan ng mga pulitiko at kilalang tao.
Ang pinuno ng grupo na si Delia Quiroa, ay inihayag na ang grupo ay magpapadala ng isang liham sa akademya upang ipahayag ang pagkondena nito sa pelikula.
Backlash sa maraming mga harapan
Ang mga pampulitika at kulturang bulag na ito ay nag -iwas sa isang backlash sa mga Mexican moviegoer.
Kapag pinangunahan ang pelikula sa Mexico noong Enero 2025, binomba ito sa takilya, kasama ang ilang mga manonood na hinihingi ang mga refund. Kailangang mamagitan ang Federal Consumer Protection Agency ng Mexico matapos tumanggi ang chain chain na si Cinépolis na parangalan ang patakaran ng garantiya ng kasiyahan.
Ang manunulat ng Mexico na si Jorge Volpi ay tumawag sa pelikulang “Isa sa Crudest at pinaka mapanlinlang na pelikula ng ika -21 siglo.”
Ang tagalikha ng nilalaman ng trans na si Camila Aurora ay naglalaro na naka -parodied Emilia Pérez Sa kanyang maikling pelikula Johanne Sacrebleu. Sa mga eksenang puno ng stereotypical na mga simbolo ng Pransya tulad ng mga croissants at berets, sinasabi nito ang kwento ng isang tagapagmana na nagmamahal sa isang miyembro ng mga karibal ng negosyo ng kanyang pamilya.
Habang ang ilang mga manonood ay pinuri ang “Emilia Pérez” para sa nuanced na paglalarawan ng mga kababaihan ng trans at ang paghahagis ng isang trans actress, ang pangkat ng adbokasiyang LGBTQ na si Glaad ay inilarawan ito bilang “isang hakbang na paatras para sa representasyon ng trans.”
Ang isang punto ng pagtatalo ay ang musikal na numero na kumakanta ni Emilia, “Medio Ella, Medio él,” o “kalahati na siya, kalahati siya,” na nagpapahiwatig na ang mga taong trans ay natigil sa pagitan ng dalawang kasarian. Ang pelikula ay tila naglalarawan din ng paglipat ng character bilang isang tool para sa panlilinlang.
Isang social media viper pit
Samantala, ang mga makasaysayang nominasyon ni Gascón bilang unang aktres na Trans na kinikilala ng Oscars at iba pang mga parangal ay napapamalayan ng kanyang mga kontrobersyal na pahayag.
Gumawa siya ng mga pamagat nang inakusahan niya ang mga kasama ng aktres ng Brazil na si Fernanda Torres na hindi nagtatakip sa kanyang trabaho. Si Torres ay isa ring nominado sa Oscar para sa Best Actress.
Ang pinakabagong kontrobersya ay nagsimula noong huling bahagi ng Enero 2025 nang ang mga lumang post sa social media ni Gascón ay muling nabuhay. Kasama sa mga mensahe na ngayon ang mga pag-atake sa mga Muslim sa Espanya at isang post na tumatawag na co-star na si Selena Gómez isang “mayaman na daga,” na tinanggihan ni Gascón ang pagsulat.
Emilia Pérez ay limping sa Oscars. Ang Netflix at Audiard ay lumayo sa kanilang sarili mula sa Gascón upang subukang mapanatili ang mga prospect ng pelikula sa taunang seremonya ng Academy Awards.
Maaari itong masyadong huli. – rappler.com
Alejandra Marquez Guajardo, katulong na propesor ng Espanyol, Michigan State University
Ang artikulong ito ay nai -publish mula sa pag -uusap sa ilalim ng isang lisensya ng Creative Commons. Basahin ang orihinal na artikulo.
